Jakieś pół roku temu kupiłem wziałem samochód w leasing. Spłacam raty leaseigonwe do dnia dzisiejszego ale teraz postanowiłem wykupic samochód i sprzedac go gdyż mam służbowy a ten tylko stoi i traci na wartosci a trzeba palcic ubezpieczenie etc. Jednakze spotkalem sie z opinia, ze umowa leasingu moze zostac zawarta najkrocej na 2 lata ( tak tez byla zawarta moja umowa) i w przypadku gdy teraz dokonam wykupu i sprzedarzy samochodu to okaze sie ze umowa leasingu faktycnie nigdy nie byla umową lasingu tylko zwyklej sprzedazy bo nie spelnila wymogu tego ze leasing musi trwac cocnajmniej dwa lata. Nie jestem pewny jak rozumiec ten przepis ze leaseing musi trrewac conjamniej dwa lata. Czy jako ze umowa musi zostac zawarta na conajmniej tyle czasu bo inaczej nie jest umowa leasingu czy te musi zsotac zawarta na dwa lata ale wykup wczeniej nie powoduje zmiany charakteru umowy. Jesli bylaly to mizana chrakteru umowy to znaczy dla mnie ze wszystkie rozliczenia podatkowe ktore ksiegowalem jako raty leaseingowe musialbym teraz odpowiednio przeksiegowac a w konsekwencji zatrudnic ksiegowego zeby to za mnie zrobil. Te opinie o zmianie charakteru umowy uslyszalem od czlowieka ktory reprezentowal firme z ktora zawiralem lasing wiec moze po prostu chcial mi wmowic nieprawde zebym tego nie robil. Bardzo prosze o dokladne opisanie jak nalezy rozpatrywac moja sytuacje. BR

Aby zawarta umowa mogła być uznana dla celów podatkowych, za umowę leasingu operacyjnego, ( z takim mamy w tym stanie faktycznym do czynienia ) musi spełniać łącznie następujące warunki:
Umowa musi być zawarta na czas:
• czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji - jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo

• okres co najmniej 10 lat - jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości
• suma opłat ustalonych w umowie, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Jeżeli umowa zawarta przez podatnika nie spełnia tych warunków łącznie, to skutki podatkowe takiej umowy są takie same jak w przypadku umowy najmu lub dzierżawy nawet jeżeli strony nazywają ją umową leasingu ( a nie umowy sprzedaży ). W art. 23 l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca stwierdził że do opodatkowania stron umowy leasingu zawartej na czas oznaczony lub nieoznaczony, lecz niespełniającej warunków określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 lub art. 23 f ust. 1 lub art. 23 i ust. 1, stosuje się przepisy o których mowa w art. 11, 22, 23 dla umów najmu i dzierżawy, w zakresie ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów tak jak dla umów najmu i dzierżawy. W zestawieniu z powołanymi wyżej przepisami, Kodeks Cywilny mówiący o leasingu powoduje to, że niektóre umowy do których stosuje się przepisy właśnie KC dot. leasingu, nie zostaną objęte zakresem przedmiotowym przepisów o opodatkowaniu stron umowy Leasingu, lecz na podstawie art. 23 l updof będą opodatkowane według zasad przyjętych dla umów najmu lub dzierżawy. Dotyczy to właśnie m.in. umów leasingu w rozumieniu KC, które nie spełniają wymogów art. 23 b updof, np. zostały zawarte na okres krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji. Ustawodawca milczy na temat skutków zmiany umowy, w trakcie obowiązywania umowy leasingu, warunków na jakich została ona zawarta. Gdyby zastosować w takiej sytuacji przepisy opodatkowania stron umów najmu czy dzierżawy, należałoby dokonać korekty przychodów i kosztów w taki sposób, że u finansującego ( tu leasingodawcy ) otrzymane raty byłyby przychodem, a odpisy amortyzacyjne kosztem uzyskania przychodów. Korzystający ( leasingobiorca ) w takiej sytuacji powinien pomniejszyć koszty uzyskania przychodów o wartość dokonanych przezeń odpisów amortyzacyjnych i powiększyć o sumę rat kapitałowych. Z uwagi jednak, że ustawodawca nie reguluje w updof skutków zmiany warunków umowy w trakcie jej trwania ( ani też jej rozwiązania w sensie podatkowym ), należy uznać, że korekta przychodów i kosztów nie jest konieczna. Za stanowiskiem tym przemawia dodatkowo fakt, że art. 23 ust. 1 updof nie zawiera w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów kosztów poniesionych w trakcie trwania umowy leasingu, która w sensie podatkowym została rozwiązana.
Bardzo ważną przesłanką, jaką ustawodawca wprowadził do ustawy jest zapis, który nie pozwala na całkowitą dowolność przy skracaniu czy przedłużaniu czasu, na jaki umowa może być zawarta. Updof wprost mówi, że minimalnym a więc podstawowym okresem na jaki umowa leasingu zostaje zawarta w przedmiotowym stanie faktycznym jest właśnie 2 lata. Normatywny okres amortyzacji, o którym mowa w definicji umowy leasingu operacyjnego, to w odniesieniu do środków trwałych okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych według metody liniowej, przy zastosowaniu stawek z Wykazu stawek amortyzacyjnych, w którym to okresie następuje całkowite umorzenie środka trwałego. Przykładowo dla samochodu osobowego normatywny okres amortyzacji wynosi 5 lat, wobec tego minimalny czas trwania umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego wynosi 40% tego okresu, czyli 2 lata.
W okresie kiedy przedmiot leasingu jest używany w działalności gospodarczej wydatki związane z zawarciem i realizacją umowy są kosztem uzyskania przychodów. Kwalifikacja ta nie ulega zmianie na skutek zerwania umowy leasingu. Wydatki poniesione do dnia zerwania umowy jeżeli miały związek z uzyskiwanymi przychodami, wypełnią zatem dyspozycję uznania ich za koszt podatkowy tego okresu. Również art. 23 ust. 1 ustawy o pdof nie wymienia ich wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Także przepisy regulujące opodatkowanie stron umowy leasingu nie stanowią, aby wydatki poniesione w trakcie trwania umowy leasingu, w przypadku gdy umowa ta zostanie zerwana, nie stanowiły kosztu u korzystającego. W związku z powyższym, w przypadku zerwania umowy leasingu, korzystający nie musi dokonywać korekty kosztów o wydatki poniesione w czasie jej trwania.
Można poradzić podatnikowi dokonanie cesji umowy leasingu, gdzie w wyniku cesji umowy leasingu operacyjnego nie występuje obowiązek skorygowania kosztów uzyskania przychodów o poniesione do tego czasu wydatki na spłatę rat leasingowych. Kwalifikacja powyższa nie ulega zmianie na skutek dokonania cesji umowy leasingu na inny podmiot. Wydatki poniesione do tego dnia miały związek z uzyskiwanymi przychodami, wypełniały zatem dyspozycję uznania ich za koszt podatkowy tego okresu. Również przepis art. 23 ust. 1 ustawy o pdof nie wymienia ich wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym, w przypadku cesji umowy leasingu operacyjnego, korzystający nie musi dokonywać korekty kosztów o wydatki poniesione w czasie trwania leasingu.
Ważne są jednak konsekwencje zawarte w samej umowie między stronami. Zalecam więc dokładne przeczytanie zawartej umowy. W przypadku gdy dojdzie do zmiany umowy, wówczas należy rozważyć sytuację czy samochód ujęto w ewidencji środków trwałych, jeżeli tak, to sprzedaż samochodu będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej, jeżeli zaś nie umieszczono samochodu w ewidencji, to nie będzie przychodu ze sprzedaży. Należy pamiętać także, że w przypadku wynajmu należy uwzględnić koszty przebiegu pojazdu.

Podstawa prawna: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych

BR

Poradę przygotował Serwis „PoradaPrawna.pl” (www.poradaprawna.pl )